نمی دونم چی بگم ،اونقدر ناراحتم که همراه با سوختن زاگرس منم قلبم اتیش گرفته منم دارم میسوزم ،بدتر از همه چیز اینه کاری از دستم بر نمیاد این راه طولانی 😭😪حتی تو عمرم یه بارم اونجارو از نزدیک ندیدم و الان دارم حسرت میخورم حسرت اینکه  چرا باید این بلا سرمون بیاد 😪چرا باید طبعیت به این بکری از دست بره ، فکر حیوانات بیچاره که تو این اتیش سوزی سوختن و چه دردی کشیدن بدجور عذابم میده ، بیاید باهم دعاکنیم  خدا بهمون رحم کنه و بارون بباره مثله اتش سوزی استرالیا ،بماند که الان مردم اون منطقه چقدر دارن زحمت میکشن ولی مسولین حرفشونو گوش نمیدن بماند اینکه الان نیاز به حمایت دارن برای تهیه ی دستگاهی به نام دستگاه دمنده برای مهار آتش 😔😔

بعضی وقتا وقتی میبینم کسایی رو که به طبیعت رحم نمیکنن، بیشتر مکان های بکرمون شده پر از زباله هایی ک مردم ریختن و جمع نکردن و آتیشایی ک خاموش نکردن میگم چه انتظاری میتونیم داشته باشیم؟وقتی لیاقت این نعمت های بزرگ و طبیعت های بکر و زیبارو نداریم پس چه انتظاری میتونیم داشته باشیم؟؟؟!!

خدایا خواهشا زاگرس رو نجات بده 😪😭حیوونا رو نجات بده

( بــِــزن بــاران 😥که من هـم ابــری ام😓بــزن بارا ن پر از بیصبری ام [اهنگ ایهام]  )

یه شعر خیلی قشنگ خوندم که نویسنده اش اقای مسعود رضایی هستن [   وبلاگ شاعر این شعر ]

 بلوط تشنه ام در سینه ی خائیز میسوزم      سراپا شعله ام،ایستاده و یک ریز میسوزم

 نه پروازی نه آوازی نه کبک نغمه پردازی       که سر بر شانه ی خامی و خائیز میسوزم

زهر بادی که برخیزد،میان شعله میرقصم      سحر تانیمه شب ها،نیمه شب ها نیز میسوزم

ستم کردی،نکردی؟شعله در جان من افکندی  سراپا لا به لای  شعله تا پائیز میسوزم

 غروب زرد وسرخ بی پناه شهر اُترارم            که در جهل و جنون غایر و چنگیز می سوزم

#باهم دعا کنیم 😥😪😭

#به هم کمک کنیم .